Tegenwoordig zijn er heel veel honden met een allergische reactie op voeding of op omgevingsfactoren zoals pollen en mijten in diverse soorten.
De dierenartsen schrijven o.a. apoquel, cytopoint of prednison tegen de jeuk voor. Oke, ze nemen de jeuk (grotendeels) weg maar daarmee is het probleem niet opgelost.
Joyce van Dinther heeft ons toegezegd te willen helpen met het oplossen van huidproblemen bij de chows zover als dat mogelijk is. Een en ander geldt niet alleen voor ons als stichting maar ook voor alle geinteresseerden die problemen met de huid van de hond hebben. Voorwaarde daarbij is wel dat de baasjes genegen zijn om het eetpatroon van hun chow aan te passen of zelfs radicaal om te gooien.
Lees hieronder het verhaal van Joyce die de regie over de genezing van haar eigen hond overnam van de dierenartsen.
Wij zijn Doenja en Joyce.
Doenja is een Chow Chow geboren op 18 februari 2013 en mijn metgezel is sinds 29 april 2013. Doenja heeft in haar leventje al veel moeten verduren. Door de ziekte van Doenja heb ik alle wegen bewandeld om haar beter te krijgen. Haar leven ‘dragelijk’ te maken. Het moet immers wel leuk zijn om een hondje te zijn. Je moet kunnen spelen, rennen en ravotten. Zowel met andere hondjes als met andere mensen. De natuurgeneeskunde heeft ons tot nu toe het verst gebracht. Vandaar dat ik de opleiding tot orthomoleculair therapeut voor dieren (gespecialiseerd in honden) heb gevolgd. Door Doenja’s ziekte had ik al zoveel ervaring dat ik er nu ook een diploma in wilde halen en andere mensen en dieren wilde gaan helpen. Helaas kreeg je toen voor deze opleiding geen diploma maar de kennis is gebleven.:)
Zelf ben ik geboren op 13 maart 1986 in ‘s-Hertogenbosch en woon ik sinds 2021 in het mooie dorpje Vessem. Sinds 2008 werk ik in het speciaal onderwijs REC-4. Kinderen met een ‘rugzakje’ hebben altijd al mijn hart gestolen. Deze kinderen hebben vaak net wat extra handen/hulp nodig dan een ‘gezond’ kind om in deze maatschappij te kunnen functioneren. Met mijn leerlingen onderneem ik vaak uitstapjes in de natuur. Samen handcrème maken of natuurlijke thee drinken is een van onze lievelingsbezigheden. Ook Doenja had wat extra nodig om in deze maatschappij mee te kunnen. Sinds september 2018 heeft Doenja er een zusje bij. Dit is een shiba inu (Beau) die gelukkig niks mankeert. Samen plagen ze de baasjes en elkaar. Die 2 zijn echte maatjes van elkaar.
Dit is het ziekteverloop van Doenja, niet schrikken.
Op maandag 29 april 2013 is Doenja bij mij gekomen. Op diezelfde dag is zij voor een algehele check-up bij de dierenarts geweest. Alles bleek in orde. Ze had alleen een vergrote lymfknoop, maar dat kon geen kwaad. Op zaterdag 4 mei 2013 is Doenja met spoed bij de dierenarts gekomen, omdat ze een abces ter grootte van een tennisbal in haar keel had. (Dit bleek achteraf de vermoedelijke lymfknoop te zijn.) Het bleken 3 abcessen in elkaar verworven te zijn. Deze zijn meteen opengesneden, gespoeld en behandeld met antibiotica en meerdere malen schoonmaken per dag. Tussen de periode van mei en oktober 2013 heeft Doenja ook een “verkoudheid” gehad, waar de oorzaak niet van was te achterhalen. Hierdoor kreeg ze reverse sneezing, bloedneuzen en moeilijkheden met ademen. Ze heeft hiervoor meerdere onderzoeken gehad (bloedonderzoek, huidonderzoek en endoscopie), maar daar kwam niks uit. Allergietesten en echoscopie bij de specialist mochten ook niet baten. Deze ‘verkoudheid’ is behandeld met meerdere antibiotica, allergietabletten en neusspray. Geen van allen hadden effect. Toen een vriendin van mij Doenja vergeleek met een rat (die blijken allergisch te zijn voor zaagsel en er stond een Frans hangoor konijn van 7 jaar binnen) dacht ik voornamelijk: “baat het niet dan schaadt het niet”. Dus het zaagsel ging eruit en er kwamen houtsnippers voor terug. Het niezen van Doenja was voorbij. In oktober 2013 kreeg Doenja de eerste hotspot (ter grootte van een handoppervlak) op haar linker achter flank. Doenja is meteen bij de dierenarts in behandeling genomen, kaalgeschoren, antibioticaspuit, antibioticatabletten en een hormoonzalf werden haar gegeven. Aangezien Doenja meerdere malen een hotspot heeft gehad en dus meerdere malen bij de dierenarts is geweest en daarvoor meerdere malen antibiotica heeft gehad, maar er geen resultaat kwam, is er besloten om toen weer een allergietest te doen. Ook hier kwam niks uit. Aangezien de dierenarts het ook niet wist, vond zij het verstandig om met een specialist contact op te nemen.
Op 9 mei 2014 ben ik voor het eerst, voor de huidproblemen van Doenja bij de specialist geweest. Daarvoor was ik er al wel een keer geweest voor het niezen. Deze heeft naar de plekken gekeken (foto’s van de vorige plekken en de plekken die op dat moment nog aanwezig waren), huidbiopten genomen, allergietesten gedaan doormiddel van prikjes (de bloedonderzoeken waren al door de dierenarts gedaan) en verschillende diëten doorstaan met ons. Doenja zat al op vers vlees, namelijk kip en rund. Dit werd vers vlees met alles behalve kip en rund en gluten voor een minimale periode van 6 weken. Toen dit geen effect bleek te hebben heeft Doenja een eliminatie dieet gevolgd van alleen zalm en hert. Ook weer voor een minimale periode van 6 weken. Toen ook dit geen effect had werd Doenja vegetarisch. Tofu, groene groente en aardappelen. Ook dit had geen effect waarop de aardappels werden vervangen door rijst. Eveneens geen effect. Waarop Doenja, uiteindelijk, weer terug gezet werd op vers vlees (maar zonder kip en rund). Dit is makkelijker dan zelf koken en zo krijgt ze ook alle benodigde vitamines binnen. Doenja heeft daarna een prednison stootkuur van 3 dagen gekregen. Helaas had ook dit geen effect. Behalve dat het verergerde. Doenja verloor alle haren en werd levenloos. Daarnaast heeft ze verschillende antibiotica gehad en apoquel (een soort prednison zonder de bijwerkingen van prednison) voor langere tijd. Dit bleek allemaal maar tijdelijk te werken en daarna kwam het dubbel zo heftig terug. De specialist heeft ons toen naar een gespecialiseerde allergiepoli gestuurd, hier werden dezelfde onderzoeken opnieuw gedaan. Ook op de universiteit werden onderzoeken gedaan zonder enig resultaat, waarop we weer bij de eerste specialist terug kwamen. Hier kreeg Doenja weer een antibioticakuur en werd duidelijk dat Doenja via de “normale (met medicijnen) weg” niet beter zou worden. Doenja zou vermoedelijk haar hele leven op prednison moeten blijven in de hoop dat hij aanslaat om enigszins zonder jeuk te leven, een andere optie was euthanasie. Hier ging ik niet mee akkoord, omdat naar mijn mening we nog niet al het mogelijke hadden gedaan. Doenja was toen net 1.5 jaar oud. De specialist wist het ook niet meer en heeft ons uit eindelijk op mijn verzoek doorgestuurd naar een homeopaat. Deze gaf aan dat Doenja een erg gevoelig beestje was en vermoedelijk ook depressief. Doenja bleek erg veel last te hebben van chemische schoonmaakmiddelen, gluten, stress, stof, mijten, het harde drinkwater, stralingen, borstelen, enz. Ook vertelde de homeopaat dat het 5 voor 12 was en dat Doenja erg ziek was. Dat als we nu niks gingen ondernemen, Doenja waarschijnlijk ten overlijden kwam. Doenja liep tussen oktober 2014 en oktober 2015 bij deze homeopaat, waar het erg wisselend met haar gezondheid ging. Doenja heeft in november 2014 een hele slechte tijd gehad, waarbij het erop of eronder werd voor haar. Haar darmen, lever, longen en nieren waren ontstoken. Doenja heeft toen vanuit de dierenarts ook weer een antibioticakuur gehad: en antibioticaspuit en tablettenkuur voor 10 dagen. Een kuur die voor paarden werd gebruikt (Salazosulfapyridene 500mg). Dit moest ik dan ook ophalen op de boerderij. Het begon met niet kunnen poepen tot het er als water uit kwam lopen. Doenja lag als een hoopje ellende aan mijn voeten en had de puf niet meer om ook maar iets te doen. Zowel eten als drinken was een opgave voor Doenja. Dus heb ik door middel van een spuitje, water in haar bek gedaan en het eten in kleine beetjes over de dag verdeeld. Doenja begon met veel homeopathische middelen (3x per dag 30 verschillende tabletten) en zit nu nog maar op een paar. Dit leidde uiteindelijk wel tot een succesperiode. Doenja heeft tussen 24 december 2014 en 3 april 2015 zonder kap gelopen en had weinig tot geen jeuk. Maar helaas kwam het weer terug. Wat de reden was dat het terug kwam, weten wij niet. In de voeding was niks veranderd. Het begon met de haren uit de staart trekken. Wat daarna over ging naar het obsessief likken van de poten. Zowel tussen de tenen als hoger gelegen gebieden. Door het likken had Doenja weer meerdere hotspot ’s gekregen. Dit heeft ongeveer 2 weken geduurd voor het genezen was, daarna mocht Doenja weer even zonder kap lopen, maar helaas voor korte tijd. Doenja heeft daarna weer 2 plekken gekregen. Zowel op de linker als de recht voorpoot. Ook was haar staart weer kaal en werd ze langzaamaan weer aan de zijkant van haar rug kaal. De haren vallen spontaan uit. Dit was hetzelfde als vorig jaar. Sinds 3 april 2013 tot november 2015 heeft Doenja meerdere plekken gehad en meerdere malen diarree. Zo heeft Doenja in de periode oktober 2013 t/m 24 december 2014 meerdere hotspots gehad, verschillend van grootte en locatie. Wel zitten ze vaak op de voorpoten ter hoogte van de schouder, op de achter flanken en word de rug kaal zonder duidelijke plek. Doenja heeft in haar eerste levensjaar 10 antibioticakuren gehad en een prednisonkuur van 3 dagen. Dit heeft allemaal geen baat gehad. Sinds oktober 2015 loopt Doenja bij een orthomoleculair therapeut, deze heeft meteen gekeken naar de medicatie en wat medicatie weggehaald. Natuurlijk was dat heel eng, maar slechter kon het met Doenja niet gaan. Dus hop ertegen aan. Ook hebben we samen de voeding aangepast. Ze krijgt sindsdien alleen nog maar vers vlees. Elke dag krijgt Doenja een eetlepel van 3 verschillende groentes, zowel vers uit de natuur geplukt als biologisch in de winkel gekocht. Daarnaast krijgt ze verschillende kruiden en noten aan haar voeding toegevoegd. Natuurlijk krijgt Doenja ook nog verschillende supplementen. Maximaal 4 per dag. Dat is toch wel andere koek dan 30 per dag.
Wat ik nu doe/aanpas voor Doenja:
– Om de dag stofzuigen.
– 1x per week de vloer stomen i.p.v. dweilen.
– Een aardenwerk eten en drinkbak.
– Uitgekookt water geven met een magneet en mineralen toegevoegd.
– Vers vlees als dieet.
– De tussendoortjes zijn van lam, struisvogel , kangoeroe en hert. (Alle andere diersoorten geven een negatieve reactie)
– Elke week haar kussenhoes, zonder wasmiddel, uitwassen op 90graden. Of 2 dagen in de vriezer leggen. Met Doenja gaat het langzaamaan steeds beter. Wel ben ik mij bewust dat Doenja nooit helemaal gezond zal worden, maar zolang Doenja nog steeds graag speelt, rent, ravot en mij plaagt gaat het goed met haar. Vanuit de dierenarts voorgeschreven medicatie proberen we zoveel mogelijk te mijden. Dit omdat Doenja achteruit gaat nadat ze iets van de dierenarts heeft gehad. Maar helaas is het niet altijd te voorkomen. Zo moest Doenja 2 oktober 2016 met spoed naar de dierenarts. Ze had zo’n pijn aan haar staart dat ze jankte en blafte van de pijn. Ze bleek 40 graden koorts te hebben en een fikse ontsteking in het puntje van de staart. Deze bloedde ook heftig ondanks dat Doenja in de warme maanden altijd met een kap loopt (zodra het warm wordt komt de jeuk terug). Gelukkig heeft ze sinds we de voeding hebben aangepast geen echte hotspots meer. Ze heeft toen een antibioticaspuit en pijnstillers gekregen. Daarnaast heeft ze ook een kuur van 5 dagen 2x per dag een tablet. Met daarbij een pijnstiller die ze elke dag mag. Helaas bleek het na meerdere onderzoeken een buitenlandse parasiet te zijn. (vandaar dat de medicijnen niks deden.) Dus wat Doenja doet terwijl ik niet thuis ben, is mij een raadsel. Heb haar alleen wel gevraagd of ik de volgende keer mee mag als ze op vakantie gaat. 😉
